Kiedy już przyjdziesz

***

Kiedy już przyjdziesz

Znajdziesz brakujące kawałki i złożysz

Serca

Kiedy już przyjdziesz

Podzielisz  z nami gorzkie i słodkie

Myśli  

Kiedy już przyjdziesz

Dobierzesz odpowiednie rozmiary

Aureoli

Dla wszystkich aniołów które mnie spotkały

24 XII 2019

Ze szczytów gór

Ze szczytów gór

Ze szczytów gór

Twa miłość

patrzy na mnie

Ze szczytów słów

Twe słowa

do mnie się zniżają

I aż zza wzgórz

najdalszych się zbliża

Twoje zbawienie

Dawno już

Dawno już

Dawno już mnie tak nie bolało
Moje ciało zmęczone
Od świtu ciemnych gałęzi
Do pozłacanych liści
Przechodzi przez zdrewniały kręgosłup
Ostatnia kropelka życia
Cienkimi żyłami nocy
Wycieka światło przez chmury
Anemiczne księżyce mnożą się
W oczach nie da się zliczyć
Niezdrowych płomieni i iskier
Ognisko bólu przygasa
By buchnąć znów nowym żarem

***

***

moja siostra

biała prostytutka

w czarnej dzielnicy

sprzedaje

pieniądze za ciało

mój brat

nielegalny obywatel

pracuje

na czysto

zgodnie ze swoim wykształceniem

i ja

czyli kto

czyli gdzie

czyli dlaczego

nie wiem

Kraków

Kraków

O, kocham Kraków

Stanisław Wyspiański

kocham

tajemne świty

wznoszące się nad zielone Błonia

kocham

ciepłe noce

pulsujące tłumem na ulicach

i nic nie potrzebuję

tylko by moje Miasto

budziło mnie i usypiało

***

Mario

zaspana

i rozczochrana

z rozlanym olejkiem

w brudnej sukni

gdy biegniesz

ze zmartwychwstaniem w oczach

nie czekaj

krzycz już dziś

od rana

głosem złamanym

i wzgardzonym

krzycz i nie ustawaj

zanim  cię ukrzyżują

ponownie

 z czyimś innym synem

22 IV 2019

Uniesienie

Uniesienie

unoszą się
radością
drzew leśne
pod sufit nieba
kruchą rozmowę
trzymasz
pomiędzy dłoniami
jak bardzo inaczej
pachnie powietrze!
stoimy wpatrzeni
we własny dotyk

21 III 2019

Anioł z polewy czekoladowej

Anioł z polewy czekoladowej

jesz już trzecie ciastko

z czarną czekoladą

kakaowe wstęgi układają się na nim

niczym włosy anielskie

wiem, jest ci pusto i smutno

w żołądku i w sercu

wiec nie jedz już więcej

tylko mnie pocałuj

czy będziemy tu siedzieć

aż do końca świata?

kelnerka patrzy na nas

jak na utuczone wietnamskie świnki

z dobrze ukrywaną ciekawością

i wstrętem

zakłada się z samą sobą

ile jeszcze zjemy

zanim ona założy płaszcz

i pójdzie do domu

tylko gruba cukiernica

zachowuje się godnie

stoi niewzruszona

jeszcze słodsza

niż twoje usta

Lalka

Lalka

pośrodku życia

w śmierci jesteśmy

kogo szukać

kogo pytać?

półanioły jeżdżą autem

zabijają stare dzieci

na chodnikach

a w szpitalach leżą ludzie

intensywnie bojąc się

wieczności

zanim znajdę ukojenie

gdzie odnaleźć mam

wskazówkę wiekuistą?

ksiądz z ambony

woli grzechy przeciw życiu

śmierć kliniczną

dziś czy jutro

może wczoraj

już umarłam

tylko nie wiem

dokąd poszłam

zaplątana miedzy tłumy

w niebie nie ma demokracji

protestują

bo zbawieni są przez Króla

ja się schowam

płynę z prądem

gdzieś zapomnę

może w Styksie

twarz przepłuczę

zawieszona

miedzy świtem

a wiecznością

ujrzę Boga

jego lalka

6 XI 2017

Ubrana

Ubrana

ubrana tylko

w wątły odblask świtu

czekam otulona

ptasim śpiewem

na uderzenie

mechanicznych dźwięków

budzika w telefonie