Schronienie

Schronienie

moje ciało stało się schronieniem

dla kilku komórek

całkiem nowego wszechświata

we mnie stwarza się

zupełnie oddzielny kosmos

wybuchają gwiazdy

granatowych oczu

jestem kolejną

ciepłą kaplicą istnienia

omijaną przez bezmyślnych przechodniów

pod moja chłodna skórą

pulsuje delikatnie rosnący

korzeń drzewa poznania

 9 III 2015

"List do Pani" nr 9/2017

do świątyni myśli

***

do świątyni myśli

pod kopułę czaszki

wpada światło przed witraże oczu

czekam z napięciem

aż się otworzą wrota ust

pozwalając mi

podziwiać wnętrze

18 VI 2015

Moment

Moment

wreszcie nadszedł ten moment

patrzyły w milczeniu

coraz mniej święte dęby

jak znikał z ludzkich twarzy

lęk przed surowym Dadźbogiem

słońce świeciło jaśniej niż zwykle

odbijając się

w srebrzystych pancerzach drużyny

i osuszając kropelki wody

na głowie Mieszka

w powietrze uniosły się

nieznane dotąd

modlitwy i wyznania wiary

cicho brzmiały imiona

nowych synów Bożych

a pierwsze polskie anioły

śpiewały na wysokościach

IV 2016

My z niego

My z niego

my z Niego wszyscy

z Jego dłoni

splecionych

w modlitwie błagania

i utrudzonych nieustannym

rzucaniem ziarna Ewangelii

z warg Jego

i słów zdolnych

przywołać Ducha by odmienił

oblicze ziemi

niewolą skrwawionej

i z Jego serca

ściśniętego troską

o naród który wciąż zabija

ukryte w łonach matek

dzieci

III 2017

I miejsce w VII Edycji międzyszkolnego konkursu dla szkół ponadgimnazjalnych na tekst literacki zainspirowany papieski nauczaniem i sylwetką Jana Pawła II pod hasłem: „Słowiański Papież – my z Niego wszyscy” (2017)

Mucha na dzbanie piwa

Mucha na dzbanie piwa

zagnana nagłą

ciekawością

przysiadła mucha

na brzegu dzbana

i złote fale

chmielowego trunku

zdały się

przyzywać ją

tęskną melodią

siedziała wsłuchana

w tajemne odgłosy

bursztynowej otchłani 

pulsującej śpiewem

poczuła dziwną

beztroskę i radość

wzbiła się w górę

i spadła

do dzbana

VI 2017

Wyróżnienie w Turnieju Poetyckim o „Chmielowy Antałek” (2017)

Chmielowe żniwa

Chmielowe żniwa

dojrzały policzki

krzepkich wieśniaków

dojrzały piersi

przystojnych wieśniaczek

dojrzało słońce

pola zza chmury

i spłynęło żarem

pora rozpocząć

chmielowe żniwa

poranek

ciężko przechodzi

w południe

gorąc wylewa się

zza koszul i snopów

złotych warkoczy

będziemy tańczyć

i śpiewać

o zmierzchu

kiedy odetchnie wreszcie 

nagrzana ziemia

rozbłysną spojrzenia

jak wieczorna gwiazda

a księżyc posrebrzy

brzuchate dzbany

VI 2017

Wyróżnienie w Turnieju Poetyckim o „Chmielowy Antałek” (2017)

Dłoń

Dłoń

podaj mi swoją

białą nieużywaną

dłoń

nie opali jej słońce

nie wyjdą na niej żyły

nie zabrudzą paznokcie

jak na mojej

słodko-kwaśna mieszanka

naszych potów

to jedyny odczuwalny

znak wspólnoty

poza tym

moje krzywe

paznokcie

i twoje sztuczne

obcięte

mogą się nawzajem

zadrapać

18 VIII 2016

II miejsce w Konkursie na wiersz "Cogito"

"Cogito" nr 2/2017

Organistom

***

Organistom

jeszcze zanim opadną

z nas kokony ciał

zagrzmi Bóg przez Twoje ręce

i usłyszymy Jego oddech

świszczący rzędem błyszczących piszczałek

wypełni szczelnie świątynię i serce

ciężka i słodka melodia

którą zagrają Twoje palce

będziemy słuchać trochę przestraszeni

jak ogromnie Pan nas obdarował

dając usłyszeć przez dziurkę od klucza

przyszłą muzykę niebieskiego mieszkania

16 VIII 2014

Iluzjonista

Iluzjonista

szukam

szukam cię

szukam ciepła na twoim policzku

gdzieś w zagłębieniu między

zarośniętą kością policzkową

a twardą żuchwą

schowaj mnie

miedzy palce

jak mały niewidoczny embrion

sztuczkę w dłoniach

Iluzjonisty

weź mnie z powrotem

w sam środek

cichego oka cyklonu

w czarną dziurę źrenicy

utul mnie

kołysząc niezdarnie

miedzy prostym biodrem

a umięśnioną ręką

szukam

szukam cię

szukam ciemności twoich powiek

8 I 2017

Wyróżnienie w XIII Edycji Małopolskiego Konkursu Literackiego dla Młodzieży „Pióro Splotu” (2017, kategoria : poezja)

Zbrodnia

Zbrodnia

tego ranka

starannie ominie

swoje odbicie w lustrze

w przedpokoju

nie patrząc sobie w oczy

opuści mieszkanie

by popełnić

kolejną zbrodnię

nie cięższą

niż wczoraj

przedwczoraj

i jutro

rozglądając się za siebie

przetnie

ulicę w niedozwolonym miejscu

i nie będzie to koniec

jej morderczych zapędów

grzechocząc monetami w kieszeniach

przestąpi próg

baru szybkiej obsługi

i po krótkiej wymianie zdań

z bezpłciowym automatem

poczuje w ustach smak

keczupowej krwi

13 III 2017

Wyróżnienie w XIII Edycji Małopolskiego Konkursu Literackiego dla Młodzieży „Pióro Splotu” (2017, kategoria : poezja)

Góry splątane mgłami

Góry splątane mgłami

Góry splatane mgłami

są jakieś niespokojne

słyszą tykanie zegara

odmierzającego im wieczność

może ugną się w końcu

nie zniosą ciężaru natchnień?

Góry związane rzekami

są dziwnie wolne i piękne

jakby nie były świadome

swego podeszłego wieku

może nam wyjdą naprzeciw

gdy zadrży świat w posadach?

Góry podległe niebu

co niebezpiecznie opada

są zaniepokojone

lecz chętne by je rozerwać

może rozprują zasłony

dzielące nas od wieczności?

VI 2013

Almanach XI edycji Międzynarodowego Konkursu Poetyckiego „Sen o Karpatach” (2014)

Jesień

Jesień

gra

smyczkami wiatru

na prostych strunach sosen

melodię zapomnienia

zatraca się

w tańcu

na złotych przełęczach

pomiędzy rozgrzanymi stokami

śpiewa

w delikatnych płucach

ostatnich przyjezdnych

ptaków

i tylko

w koniuszkach jej oczu

czają się mokre

listopadowe dzieci

wiosna 2017

  

Wyróżnienie drukiem w XIV edycji Międzynarodowego Konkursu Poetyckiego „Sen o Karpatach”(2017)

Lot

Lot

otyły truteń

w kilkugodzinnym pasiaku istnienia

krąży nad starym pomarszczonym ogórkiem

usianym  twardymi guzkami

na razie bez nowotworu

 wzdęty własną pychą owad

szuka bezskutecznie

i nerwowo jak narkoman

sztucznych substancji słodzących

które jak dowiedli żydowscy naukowcy

w amerykańskich laboratoriach

są przyczyną depresji

i chronicznej niestrawności

po kilkunastu nieznośnie lepkich minutach

zawiedziony posiadacz wypiętego odwłoku

wznosi  się i odlatuje

unosząc nieapetycznie napęczniałe ciało 

i kwaśny zapach lenistwa

24 X 2016

"Cogito" nr 7/2017

Dług

Dług

za pochylonym barakiem

kochają się dwa kościotrupy

obciągnięte skórą cienie

ostatnim spazmem miłości

wyciągnięte w czarne niebo kikuty

drżą jak w jutrzejszej agonii

a nagie wzdęte brzuchy

ściskają trupie powietrze

zawszony siennik

wchłonie ich grzeszną tajemnicę

prawie widać już

które kobieta

a które mężczyzna

ona ma w kolanie zaszyte

przez złego doktora o dużych rękach

sznurek nożyczki i drewienko

on nie golił się od dwóch lat

gdzieś w dali pies szczeka

nie wie

że pod blokiem jedenastym

mężczyzna posiadł kobietę

o zapachu ekskrementów i potu

jutro spłacą swój dług

wraz z kościanym dymem

złożą  przebłagalną ofiarę

za kilka minut rozkoszy

24 X 2016

"Cogito" nr 7/2017

Kobieta sukcesu

Kobieta sukcesu

dorobiłam się całkiem sporej

wady wzroku

i chronicznego zmęczenia

 gdy przy posiłkach siłuję się

z samotnością

moich cynicznych uwag

zostałam

 najbardziej utytułowanym

człowiekiem bez życia zewnętrznego

gładko przełknęłam

wszystkie swoje sukcesy

zadławiłam się dopiero

gdy chcieli mnie uwiecznić

drukując pieniądze

pod kolor moich paznokci

5 IV 2015

Modlitwa za bezbronnego

Modlitwa za bezbronnego

w szklanych paciorkach

odbija się twarz dziecka

które urodzi się

z nawleczonych na różaniec

dobrych myśli

jego matkę

smutną wystraszoną

i pełną wahań

obejmą przyjazne dłonie

złożone do modlitwy

bezbronne małe ciałko

uchroni od zimnej stali

medycznych narzędzi

zwykłe „Zdrowaś Maryjo”

III 2017           

III miejsce w kategorii literackiej w XIII Konkursie „Pomóż ocalić życie bezbronnemu”       o nagrodę im. bł. ks.Jerzego Popiełuszki (2017)                                                                                                                       

Noc poślubna

Noc poślubna

leżą

obok siebie

płuca

falują

jak skrzydełka motyla

miedzy nimi

wąska szpara

powietrza

ciemno

nie widać

przygryzionych ust

drgającego nerwowo

małego palca

u dużej stopy

25 III 2016

Wyróżnienie w II Limanowskiej Wiośnie Poetyckiej (2016)

Eksperyment

Eksperyment

wybacz mi mój eksperyment

łudziłam się nadzieją że może jednak

masz odczyn nieobojętny

próba się nie powiodła

na środku ulicy rozebrałam się

na kawałki

pomogłeś mi je poskładać do foliowej torby

i odszedłeś spokojnie

z poczuciem dobrze spełnionego obowiązku

 10 X 2015

Adamowi

***

Adamowi

ciągle tęsknię

za muzyką

nieskończoności  kosmosu

i śmiechem  gwiazd

które już umarły

choć nie pamiętam

kiedy wlano we mnie

pragnienie doskonałego dźwięku

wraz z niezidentyfikowaną substancją duszy

obiły mi się tylko o uszy

 pomruki zatroskanych świętych

i akompaniament westchnień aniołów

czy i Ty tęsknisz?

Ciebie też kiedyś wołano

spośród pustych białych ścian

uporządkowanego chaosu

wydobyty z szaleńczej pogoni

dnia za dniem

zostałeś umieszczony

w tym a nie innym momencie

moich zmagań z tarczą zegara

i choć brak wskazówek

wiosenne ptaki i zimowe wiatry

doprowadzą nas kiedyś

do odległych chorałów jutrzenki

18 VII 2015

Bezbronna

Bezbronna

niebo moich nocy nie jest wcale czarne

jest ciemnoniebieskie

jak pewne oczy

które nigdy się nie otworzyły

a księżyc to biała zaciśnięta piąstka

odległa

zbyt odległa

nauczyłam się nie słyszeć

zawieszonych w próżni kołysanek

bywają jednak dni kiedy

uśmiechają się do mnie złośliwie

dziecięce wózki i puste miejsca przy stołach

ręce bezwiednie szukają czegoś w przestrzeni

ramiona zapełniam więc książkami

o nieprawdziwych ludziach i zdarzeniach

czasami zdaje mi się że bije we mnie

nie tylko moje serce

ale to jedynie delikatny puls sumienia

ciało pamięta dłużej i boleśniej

niż otępiały rozum

włosy przesiąkły mi dymem z ogniska

w którym paliły się nieużywane kalendarze

moja ręka wykreśliła z nich wszystkie dni

jestem bezbronna

wobec popiołów przeszłości

i tylko Twoja modlitwa

może ocalić mi życie

11 X 2014

Wyróżnienie w kategorii literackiej w XII Konkursie „Pomóż ocalić życie bezbronnemu” o nagrodę im. bł. Ks. Jerzego Popiełuszki  (2016)

Jestem

Jestem

Jestem

jednym z was

przemierzających glob

przy zmiennych warunkach politycznych

i pogodowych

Jestem

jeszcze jedną parą ciemnych źrenic

odbijających w granatowych jeziorach

wszystkie blaski świtu

Jestem

następnym niepowtarzalnym uśmiechem

budzącym się leniwie

na delikatnych wargach

Jestem

kolejnym nieznanym jeszcze imieniem

zapisanym w czyjejś księdze życia

kolorem pączkującej nadziei

Jestem

niewiele większy

niż kropka kończąca zdanie

o przerwaniu mojego istnienia

Jestem

Bezbronny

zima 2014/2015

Wyróżnienie w XII konkursie „Pomóż ocalić życie bezbronnemu” o nagrodę im. bł. ks. Jerzego Popiełuszki organizowanym przez Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka

Nienarodzeni

Nienarodzeni

modlę się za tych

którzy nie mają powiek

Bóg da im oczy błękitne

lecz czy zobaczą

twarze swych matek?

modlę się za tych

co nie znają światła

innego niż Boskie

lecz czy ich matki

zobaczą to światło?

modlę się za tych

którzy nie mogą mieć dłoni

Bóg da im  skrzydła z powietrza

modlę się za tych

którzy nie mają dosyć

miłości na Ziemi

by się urodzić

modlę się o zmianę

w sercach które

chcą zabrać im prawo istnienia

wszystko

prócz miłości Boga

On da im oczy błękitne

20 XII 2013

Wyróżnienie w kategorii literackiej w X Konkursie „Pomóż ocalić życie bezbronnemu” o nagrodę im. bł. Ks. Jerzego Popiełuszki   

Przez okno

Tytułowy wiersz z debiutanckiego tomiku:

Przez okno

widzę przez okno

przetykany melodią milczeń

krajobraz po bitwie życia

stoczonej przez słaby zlepek gliny

przy ciężkich warunkach historycznych

i pogodowych

postawię pomnik

życiu i śmierci

na cmentarzu moich dobrych chęci

i nierealnych zamierzeń

trudno pocieszyć

lecz zrozumieć mi będzie łatwiej

symfonię przekleństw

i pięknych modlitw rzuconych w niebo

słyszanych przez ścianę

30 V 2014